صفحه محصول - علم در ایران باستان

علم در ایران باستان (pptx) 34 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 34 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

علم در ایران باستان علم در ایران باستان آیین کیهانی و احکام نجوم علم احکام نجوم نجوم ریاضی آیین کیهانی و احکام نجوم علم احکام نجوم نجوم ریاضی انواع اخترشناسی باستان اخترشناسی تفؤلی اخترشناسی بدوی منطقة البروجی اخترشناسی زاییچه ای ‏ا.اخترشناسی تفؤلی _ آن گونه از اخترشناسی است که در متن مشهور به آنوما- آنو- انیل و همچنین گزارش های اختر شناسان درباری آشور می یا بیم. اخترشناسی تفؤلی نه با زائیچه کاری دارد و نه با صورت های فلکی منطقه البروج. برای کاربرد این گونه اخترشناسی نجوم مل - آپین کفایت می کند. 2 ‏_ اخترشناسی بدوی منطقه البروجی . آگاهی به این گونه اخترشناسی از متن های منسوب به اورفئوس و زردشت حاصل می شود. بنا به دلایلی می توان فرض کرد این گونه اخترشناسی در دوره ی کلدانیآن رایج بوده است. در این گونه اخترشناسی دوازده صورت فلکی منطقه البروج از لوازم کار به شمار می رود اما نیاز به زائیچه ها نیست. برای کاربرد این گونه اخترشناسی، نجوم منطقه البروجی ضرورت دارد اما به فرضیه ی ریاضی حرکات سیارگان نیاز نیست. 3 ‏_ اخترشناسی زائیچه ای _ این همان اخترشناسی رایج است که آن را می شناسیم. هم زائیچه را به کار می گیرد و هم صورت های فلکی منطقه البروجی را. در زمان تسلط ایرانیان به وجود آمد. و ابزار ریاضی لازم برای تعیین زائیچه دقیقا روش های نجوم ریاضی است. اخترشناسی زائیچه ای بدون نجوم ریاضی نمی تواند وجود پیدا کند. پرستش انواع ارباب در بابل کهن نیز شیوع داشت. درست است از کهن ترین عصرها، ستارگان را به عنوان ایزدان شب می پرستیدند و شمس و قمر و زهره مثلثی معتبر و نیرومندی از ایز دان بودند و خدای آسمان ((آنو))، منزلت خاص داشت. اما ایزد بزرگ، ایزد آفریننده، مردوک ایزد رسمی و دولتی بابل بود. بررسی جریان تحول دانش نجوم بررسی جریان تحول دانش نجوم ‏1 _ نجوم مل آپین - متعلق به دوره ی اخیر آشوری، سال های 1000 تا 612 ق.م ‏دست آوردهای چشمگیر این مرحله عبارتند از: ‏الف: تحقیق دقیق درباره ی ثوابت و طلوع و اوج و غروب آنها.  ‏ب: محاسبه ی طول روز و طلوع و غروب قمر به کمک محاسبات خطی. ‏ج: شناختن منطقه البروج به عنوان گذرگاه قمر و خورشید و سیارگان. برج های منطقه البروج و موقعیت منطقه البروج نسبت به مناطق انلیل و آنو و ایا و فصل های سال. ‏د: رصد دقیق و پیشگویی قمرگرفتگی و خورشید گرفتگی . بررسی جریان تحول دانش نجوم 2. نجوم منطقه البروج دوره ی کلدانی. سال های 612 تا 539 ‏ق. م دست آوردهای برجسته ی این مرحله عبارتند از: ‏الف: تقسیم منطقه البروج به دو ازده قسمت و هر قسمت به سی درجه. ‏ب: رصد منظم قمر و سیارگان، وضع آنها نسبت به ثوابت. طلوع و غروب  ‏صبحگاهی و شامگاهی انها، نقاط توقف و قران و مقابله و غیر آنها. ‏3 _ نجوم ریاضی _ دوره ی ایرانی. سال های 539 ‏تا 331 ‏ق. م. دست آوردهای عمده ی این مرحله عبارتند از: ‏الف: تعیین دقیق دوره های خورشید و قمر و سیارگان. ‏ب: محاسبه ی حرکات خورشید و قمر و سیارگان و اندازه های گرفت ها و دیگر