پاورپوینت راه های احقاق حقوق منصفانه جمهوری اسلامی ایران در رژیم حقوقی بستر و زیر بستر دریای خزر (pptx) 19 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 19 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
راه های احقاق حقوق منصفانه جمهوری اسلامی ایران
در رژیم حقوقی بستر و زیر بستر دریای خزر
ژئوپلتیک دریای خزر
ماهیت: دریای بسته - enclosed sea
طول : 1030 – 1200 کیلومتر
عرض: 196 – 435 کیلومتر
موقعیت نسبت به آب های آزاد: تقریباً 26 متر پایین تر از سطح دریاهای آزاد
مساحت: 371 – 386 هزار کیلومتر مربع – بیشتر از مساحت خلیج فارس
خط ساحلی :
قزاقستان: 2320کیلومتر
ایران: 900 کیلومتر
روسیه: 695 کیلومتر
ترکمنستان: 1200کیلومتر
آذربایجان: 850کیلومتر
این دریا در میان 5 کشور محصور گردیده که :
از شرق با قزاقستان و ترکمنستان
از شمال با قزاقستان و روسیه
از غرب با روسیه و آذربایجان
ازجنوب با ایران
خطوط تقسیم ادعایی کشورها در سطح و بستر
رژیم حقوقی کنوانسیونی دریای خزر در گذر زمان
عهدنامه گلستان
فصل 5
1813میلادی
عهدنامه ترکمنچای
فصل 8
1828میلادی
قراردد 1921
فصل 9, 10 و 11
1921میلادی
کنوانسیون حفاظت از محیط زیست دریای خزر
2003 میلادی
قراردد 1940
ماده 12
1940میلادی
توافقتنامه باکو و آستاراخان در زمینه
دریای سرزمینی و منطقه ماهیگیری
2014 میلادی
توافقتنامه سال 2007 در زمینه عدم حضور کشورهای خارجی
2007میلادی
مفاد کلیدی عهدنامه های گلستان و ترکمنچای
عهدنامه گلستان ۱۸۱۳
فصل پنجم: کشتیهای دولت روسیه که برای معاملات بر روی دریای خزر تردد می‌نمایند به دستور سابق مأذون (مجاز) خواهند بود که به سواحل و بنادر جانب ایران عازم و نزدیک شوند و زمان طوفان و شکست کشتی از طرف ایران اعانت و یاری دوستانه نسبت به آنها بشود. کشتیهای جانب ایران هم به دستور سابق مأذون خواهند بود که برای معامله روانه سواحل روسیه شوند و به همین نحو در هنگام شکست و طوفان از جانب روسیه اعانت و یاری دوستانه درباره ایشان معمول گردد. کشتیهای عسکریه جنگی روسیه به طریقی که در زمان دوستی و یا در هر وقت کشتیهای جنگی دولت روسیه با عَلم و بیرق در دریای خزر بوده‌اند, حال نیز محض دوستی اذن (اجازه) داده می‌شود که به دستور سابق معمول گردد و أحدی از دولتهای دیگر سوای دولت روس کشتیهای جنگی در دریای خزر نداشته باشد.
عهدنامه ترکمنچای ۱۸۲۸
فصل هشتم: سفاین تجارتی روس مانند سابق استحقاق خواهند داشت که به آزادی بر دریای خزر به طول سواحل آن سیر کرده به کناره‌های آن فرود آیند و در حالت شکست کشتی در ایران اعانت و امداد خواهند یافت و همچنین کشتیهای تجارتی ایران را استحقاق خواهد بود که به قرار سابق در دریای خزر سیر کرده، به سواحل روس آمد و شد نمایند و در آن سواحل در حال شکست کشتی به همان نسبت استعانت و امداد خواهند یافت. در باب سفاین حربیه که علم‌های عسکریه روسیه دارند چون از قدیم بالانفراد استحقاق داشتند که در بحر خزر سیر نمایند، لهذا همین حق مخصوص کما فی السابق امروز به اطمینان به ایشان وارد می‌شود، به نحوی که غیر از دولت روسیه هیچ دولت دیگر نمی‌تواند در دریای خزر کشتی جنگی داشته باشد.
مفاد کلیدی عهدنامه 1921
قرارداد ۱۹۲۱:
فصل 1: دولت شوروی روسیه مطابق بیانیه‌های خود راجع به مبانی سیاست روسیه نسبت به ملت ایران رسماً اعلان می‌نماید که از سیاست جابرانه که دولتهای مستعمراتی روسیه که به اراده کارگران و دهاقین این مملکت سرنگون شدند نسبت به ایران تعقیب می‌نمودند قطعاً صرف نظر می‌نماید.
فصل 11: ظر به اینکه مطابق اصول بیان شده در فصل هشتم این عهدنامه منعقده در دهم فورال (فوریه) ۱۸۲۸ مابین ایران و روسیه در ترکمان چای نیز که فصل هشتم آن حق داشتن بحریه را در بحر خزر از ایران سلب نموده بود از درجه اعتبار ساقط است لهذا طرفین معظمتین متعاهدتین رضایت می‌دهند که از زمان امضاء این معاهده هر دو بالسویه حق کشتی رانی آزاد در زیر بیرق‌های خود در بحر خزر داشته باشند.
فصل 12: دولت شوروی روسیه پس از آنکه رسماً از استفاده از فواید اقتصادی که مبتنی بر تفوق نظامی بوده صرف نظر نمود اعلان می‌نماید که علاوه بر آنچه در فصول نه و ده ذکر شد سایر امتیازات نیز که دولت سابق تزاری عنقا برای خود و اتباع خود از دولت ایران گرفته بود از درجه اعتبار ساقط می‌باشند.
مفاد کلیدی عهدنامه 1940
قرارداد ۱۹۴۰:
ماده 12:
1: با کشتی‌هایی که زیر پرچم یکی از طرفین متعاهدتین در دریای خزر سیر می‌نمایند در بندرهای طرف متعاهد دیگر چه در حین ورود و چه در مدت توقف و چه درموقع خروج از هر حیث مثل کشتیهای کشوری رفتار می‌شود.
2: کشتیهای مزبوره عوارض بندری دیگری نخواهد پرداخت جز آنچه قانوناً برای کشتیهای کشوری وضع گردیده آن هم به همان شرایط و با همان معافیت‌ها…
3: کابوتاژ به کشتیهای کشوری طرفین متعاهدتین اختصاص دارد مع‌هذا موافقت حاصل شده است که هر یک از طرفین متعاهدتین به کشتی‌هایی که زیر پرچم طرف دیگر سیر می‌نمایند حق کابوتاژ را برای حمل و نقل مسافر و بار در دریای خزر بدهد.
4: صرفنظر از مقررات فوق هر یک از طرفین متعاهدتین، ماهیگیری را در آب‌های ساحلی خود تا حد ده میل دریایی به کشتیهای خود اختصاص داده و این حق را برای خود محفوظ می‌دارد که واردات ماهی‌های صید شده از طرف کارکنان کشتی‌هایی را که زیر پرچم او سیر می‌نمایند از تخفیفات و مزایای خاصی بهره‌مند سازد. ۵- کشتی‌هایی که در دریاهایی غیر از دریای خزر زیر پرچم یکی از طرفین متعاهدتین سیر می‌نمایند در آب‌های کشوری و بندرهای طرف متعاهد دیگر از حیث شرایط کشتیرانی و هرگونه عوارض از همان حقوق و مزایایی که در این مورد به کشتیهای دولت کاملةالوداد اعطا می‌گردد بهره‌مند می‌شوند.
کنوانسیون چارچوب حفاظت از محیط زیست دریایی دریای خزر, شامل 1 مقدمه و 37 ماده
بخش اول: مقررات کلی (تعاریف, هدف و دامنه شمول)
بخش دوم: تعهدات کلی
ماده4- تعهدات کلی (جلوگیری, حفاظت و احیا, استفاده صحیح و همکاری با یکدیگر)
ماده 5- اصول (اصل احتیاطی با اتکاء به صرفه اقتصادی, اصل جبران و پرداخت خسارت, اصل دسترسی به اطلاعات)
ماده 6- تعهد به همکاری
بخش سوم: جلوگیری، کاهش و کنترل آلودگی
ماده 7- آلودگی ناشی از منابع در خشکی (شامل الزامات, تنبیهات, تشویق به استفاده از تکنولوژی)
ماده 8 - آلودگی ناشی از فعالیت در بستر دریا
ماده 9 - آلودگی ناشی از شناورها
ماده 10 - آلودگی ناشی از تخلیه
ماده 11 - آلودگی ناشی از سایر فعالیتهای انسانی
ماده 12 - جلوگیری از ورود، کنترل و مبارزه با گونه‌های غیر بومی مهاجم
ماده 13 - موارد اضطراری زیست محیطی
بخش چهارم - حفاظت، نگهداری و احیای محیط زیست دریایی
ماده 14 - حفاظت، نگهداری، احیاء و استفاده منطقی از منابع زنده دریایی
ماده 15 - مدیریت مناطق ساحلی
ماده 16 - نوسان سطح آب دریای خزر
بخش پنجم: آئین نامه‌ها (شامل تبادل و دسترسی به اطلاعات, تحقیق و توسعه, پایش, همکاری و ارزیابی اثرات زیست محیطی)
بخش ششم: ترتیبات سازمانی (شامل فراهمایی (کنفرانس) طرفهای متعاهد و دبیرخانه کنوانسیون)
بخش هفتم: پروتکلها و پیوستها (شامل تصویب پروتکلها و تصویب پیوستها و اصلاحات)
بخش هشتم: اجرا و رعایت (شامل اجرای کنوانسیون, گزارشها, اجرا و رعایت, مسؤولیت و جبران خسارت, حل اختلاف)
بخش نهم: مواد نهائی
موافقتنامه های سه گانه روسیه, قزاقستان و آذربایجان
اولین تحرک جدی در زمینه حل و فصل مسایل دریای خزر در مهرماه 1371 صورت گرفت که به ابتکار ایران اجلاس وزرای محیط زیست کشورهای ساحلی در تهران تشکیل و منجر به تاسیس 7 کمیته تخصصی درزمینه های رژیم حقوقی، محیط زیست، کشتیرانی، ماهیگیری و منابع فسیلی شد. در این نشست همچنین توافق شد تا به اتفاق همه کشورهای ساحلی، سازمان همکاری های اقتصادی دریای خزر تشکیل شود و با رویکرد مشاع کامل دریا، بهره برداری از منابع زیربستر نیز با تشکیل کنسرسیومی به صورت مشترک انجام پذیرد. البته متعاقبا کشورهای ساحلی با استناد به بهانه هایی از اجرای تعهدات تهران سرباز زدند؛ از جمله اینکه تشکیل سازمان همکاری های اقتصادی را به تعیین رژیم حقوقی این دریا که تاکنون به سرانجامی نرسیده، پیوند زدند و به مرور زمان با اقدامات یک، دو و سه جانبه و بدون توجه به اتفاق آراء مبادرت به بهره برداری از منابع زیر بستر کردند.
در سال های 1998, 2001, 2002 و 2003 روسیه با قزاقستان و سپس با آذربایجان و همچنین قزاقستان با آذربایجان پروتکل های دو جانبه‌ای را امضا کردند که با وصل کردن دو سر نقاط ساحلی این کشورها عملا حدود ۲۷ درصد دریا سهم قزاقستان و حدود ۱۹ درصد دریا سهم روسیه می‌گردد. سهمی حدود ۱۸ درصد هم با همین فرمول برای آذربایجان در نظر گرفته شده و درواقع ۶۴ درصد بستر دریا را این سه کشور میان خود تقسیم کرده‌اند. سهم ایران در این فرمول تنها ۱۳ درصد درنظر گرفته شد، اما ایران و ترکمنستان این نوع تقسیم بندی دو جانبه را به رسمیت نپذیرفته‌اند و نظام تقسیم دریا را غیرقابل قبول می‌دانند. با این وجود طرفین مقابل به بهره برداری خود ادامه داد و در مقابل ایران نیز تاکنون اجازه بهره برداری در 20 درصد از مناطق مورد ادعا را نداده است. اخیراً ایران و آذربایجان به توافق رسیده اند تا تعیین نشدن نتیجه مذاکراتشان هیچ یک از طرفین اقدام به بهره برداری از مناطق مورد اختلاف ننماید.
