پاورپوینت استانداردهای بخش مراقبت های ویژه (pptx) 36 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 36 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بسم الله الرحمن الرحیم
استانداردهای بخش مراقبت های ویژه
بخشهای ویژه ( PCCU , NICU , CCU , ICU ) کلیه اقدامات اختصاصی که در جهت بازگشت بیماران بد حال به حالت اول با نظارت دائم (مانیتورینگ مستمر ) انجام می شود اطلاق می گردد .
بـــخـش هــاي ويــــ‍‍ژه ؟؟
بخشهای ویژه بیمارستا نی
بخش مراقبتهای ویژه متشکل از یک واحد چند تخصصی پزشکی و پرستاری است که مطابق موازین و مقررات علمی و با استفاده از کلیه تجهیزات ، تاسیسات ، امکانات و تکنولوژی پزشکی و داروهای لازم مراقبت از بیماران با ویژگیهای خاص را بر عهده دارد .
بیماران بخش مراقبت ویژه نیاز به ارزیابی مداوم مشاهده مستقیم ، مانیتورینگ و معاینات فیزیکی جهت اندازه گیری تعداد ضربان و ریتم قلب و بررسی و قسمت همودینامیک ، عملکرد کلیه ، مغز و سایر اندامهای حیاتی می باشد .
بیماران بستری در بخشهای ویژه :
خصوصیات کلی بخشهای ویژه
بیمارانی که در بخشهای ویژه بستری می شوند ، اکثرا دچار ترس و اضطراب می شوند ، در نتیجه فشار خون بالا رفته و نبض و تنفس تند می گردد . ازدیاد ضربان قلب سبب افزایش نیاز میوکارد به اکسیژن شده و در نتیجه ایسکمی و نکروز میوکارد تشدید می یابد پس اولین شرط آرام بودن محیط می باشد .
بخش ویژه باید موقعیتی مرکزی داشته معمولا در طبقه اول یا دوم بوده و همچنین باید نزدیک اطاق کاتتریسم و بخشهای قلبی و اورژانس باشد .
ـ از سر و صدا ، پارکینگ اتومبیل و ... دور باشد
ـ اطراف بخشهای ویژه ترجیحا مناظر زیبا وجود داشته باشد .
ـ بهترین فرمت بخش قرارگیری آن به صورت دایره ای یا U شکل می باشد بطوریکه پرستار در مرکز و نزدیک تخت بیمار قرار می گیرد .در این حالت ارزیابی مراقبتی پرستار از بیمار افزایش یافته و بیمار نیز با دیدن راحت تر پرستار آرامش می یابد این در حالی است که بیماران نمی توانند همدیگر را ببینند .
ـ بهتر است بین هر دو تخت 5/2 متر فاصله باشد و در مکانی که بوسیله پرده و یا دیوار از یکدیگر جدا شده اند مورد مراقبت قرار گیرند . جدا بودن بیماران بدلیل اثرات نامطلوب روانی بد روی بیماران در هنگام ایجاد حالتهای اورژانس توصیه می شود .
ـ این مکانها ( اختصاص یافته به هر تخت ) باید به اندازه ای بزرگ باشند ( 20مترمربع ) که بتوان دستگاههایی مثل ECG ، ماساژ الکتریکی ، دفیبریلاتور و ... را در آن قرار داد . همچنین تا دیوارها لازم است 1متر فاصله وجود داشته باشد تا بتوان به راحتی مریض را در موارد لازم احیا نمود.
ـ کف اتاق بخشهای ویژه باید صدادار نبوده و قابل شستشو باشد .
ـ رنگ اتاق روشن ( سبز یا مغز پسته ای جهت آرامش ) ، دارای سقف بلند و تهویه مناسب باشد .
ـ اتاقها حتما“ بایستی دارای پنجره باشند . تا تاریکی و یا نور مناسب باعث دلتنگی بیمار نشود . این امر باعث جلوگیری از بروز سندرم بستری در بخشهای ویژه نظیر محرومیت حسی ( Sensory Depreviation ) که در اثر بستری شدن در اتاق بدون تحریک حسی ایجاد میشود ، میگردد .
ـ وجود اتاقهای ایزوله در بخشهای ویژه ضروری است . در این اتاقها باید تهویه بسیار مناسب و ارتباط با محیط بیرون بسیار محدود باشد .
ـ بهتر است دیوارها کاشی شده تا در اثر پاشیده شدن ترشحات قابل شستشو باشند . تجربه نشان داده است رنگهای قابل شستشو با توجه به نوع فعالیت بخشهای ویژه از دوام کمی برخوردار است.
ـ در صورت امکان بایستی در بخش های ویژه ، عیادت بیمار از طریق پنجره و بدون حضور آنها در محل بخش انجام شود .
ـ هر اتاق بایستی حداقل دارای 8 پریز برق ( ارت دار ) باشد .
ـ به منظور جلوگیری از مزاحمت در حین انجام مراقبتهای ویژه بهتر است تمامی وسایل تزریق وریدی از سقف آویزان باشد . هرتخت باید مجهز به چندین حلقه به منظور آویزان نمودن سرم و کیسه خون باشد.
ـ در کنار بخشهای ویژه باید اطاق پیس میکر منظور شده تا در صورت نیاز به پیس میکر از آن استفاده شود .
ـ معمولا“ در کنار بخشهای ویژه و یا داخل آن وجود آزمایشگاه کوچک مجهز به دستگاه ABG ضروری است .
ـ معمولا“ درجه حرارت 21 درجه سانتیگراد با رطوبت 70 % شرایط محیطی ایده آل در بخشهای ویژه است .
ـ مانیتورینگهای موجود در بخشهای ویژه باید به گونه ای تعبیه شوند که حرکت بیمار منجر به سقوط آنها نشود .
