صفحه محصول - پاورپوینت عرفه را بهتر بشناسيم

پاورپوینت عرفه را بهتر بشناسيم (pptx) 37 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 37 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

براي مشاهده اسلايد بعدي كليد Enter را فشار دهيد . موسم حج؛ «بهار ايمان» است بسم الله الرحمن الرحیم عرفه ؛ روز عرفان عرفات؛ كانون همايش عارفان براي مشاهده اسلايد بعدي كليد Enter را فشار دهيد .  مقام معظم رهبری : روز عرفه را قدر بدانيد. در روايتى ديدم كه « عرفه وعرفات را بدين خاطر چنين اسمى داده‏اند كه در اين روز وآن مكان، موقعيّتى براى اعتراف به گناه در نزد پروردگار پيش مى‏آيد.» اسلام، اعتراف به گناهرا در پيش بندگان، مجاز نمى‏داند. كسى نبايد گناهى را كه انجام داده است بر زبان آورد و پيش كسى به آن اعتراف كند.اما پيش خدا، چرا. بين خودتان و خدا،بين خودمان و خدا، خلوت كنيم به قصورهايمان،به تقصيرهايمان، به خطاهايمان و به گناهانمان كه مايه ی روسياهى ما، مايه ی بسته شدن پروبال ما و مانع پرواز ماست، اعتراف نماييم و از آنها توبه كنيم. اگر فردى بخواهد اصلاح شود، بايد گناه و عيب خود را بپذيرد و در پيش خود و خدا، به آن عيب و گناه اعتراف كند. كسانى كه براى خودشان هيچ عيب و خطايى قائل نيستند، هرگز اصلاح نخواهند شد . براي مشاهده اسلايد بعدي كليد Enter را فشار دهيد . براي مشاهده اسلايد بعدي كليد Enter را فشار دهيد . آسمان دلها ابری شده و تنها باران اشک نیایش است که شکوفه های دل را وا می کند. و عرفات، میزبان نگین سلیمانیِ هستی، حضرت اباعبدالله الحسین(ع) است که حج نیمه تمام خود را در این صحرا با نیایش کامل میکند؛ دعا می خواند و اشک می ریزد و صحرا، دل نگران کاروانیانی است که آن جا بیتوته کرده اند و راه کربلا را در پیش می گیرند. و هر دوی آنها صدای مناجات حسین (ع) را در دل خود زنده نگه داشته اند. و حالا دل در جوشش ناب عرفه، وضو می گیرد و در صحرای تفتیده عرفات، جاری می شود. آن جا که ایوان هزار نقش خداشناسی است.  روز دعاو نيايش  نهم ذیحجه روز عرفه است ؛ براي مشاهده اسلايد بعدي كليد Enter را فشار دهيد .  عرفه با عاشورا آشناست ؛ لب ها ترّنم با طراوت دعا به خود گرفته و چشم ها امان خود را از بارش توبه، از دست داده اند. دل بی قرار روح عرفات، حضرت اباعبدالله الحسین(ع) شده است. پنجره باران خورده چشم ها از ضریح اجابت،تصویر می دهد و این صحرای عرفات است که باکلمات روحبخش دعای امام حسین(ع) و اشک عاشقان او، بردامن خود اجابت را نقش می کند. با پای اشک، از جاده های دل عبور می کنیم و دستان محبت را به دامات قرب رسانده، دیده را شراب نور می نوشانیم. به قبله حضور رو کرده، روح نیازمند خود را به طواف رحمت و غفران الهی در می آوریم. براي مشاهده اسلايد بعدي كليد Enter را فشار دهيد . براي مشاهده اسلايد بعدي كليد Enter را فشار دهيد . با دل های مقیم سرزمین اشک و زمزمه ها، عرفات هم نوا شده، با کبـوترهای سفیدپوش مُحـرم، که با خاک عرفات تیمم می کنند، به درگاهش توبه می کنیم. اشک و زمزمه ما را نیز بپذیر، ای خدای عرفه! اى مهربان‏ترين مهربانان، و اى رحيم تر كسى كه طالبان رحمت شب و روز آهنگ او كنند، و اى مهربان تر كسى كه آمرزش طلبان گرد او گردند، و اى كسى كه خشنوديت از خشمت بيشتر است. من گناهكارترين گناهكارى نيستم كه تو او راآمرزيده باشى و نكوهيده ‏ترين كسى نيستم كه عذر به درگاه تو آورده و تو عذرش را پذيرفته باشى، باز مى‏گردم بسوى تو در چنين حال، بازگشتن كسى كه از كرده پيشين خود پشيمان، و ازآنچه بر او گرد آمده نگران است و مى‏داند كه عفو از معصيت عظيم در نظر تو بزرگ نمى‏نمايد و در گذشتن از گناه بزرگ بر تو دشوار نيست و من به تو پناه مى‏برم از آنكه در گناه اصرار ورزم، و براى آنچه در آن كوتاهى كرده ‏ام، از توآمرزش مى‏طلبم، و براى هر عملى كه از انجامش فرو مانده ‏ام از تو يارى مى‏جويم. براي مشاهده اسلايد بعدي كليد Enter را فشار دهيد . عرفات عـرفـات نـام جـايـگاهي است كـه حـاجيـان در روزعـرفـه(نهم ذي الحجه)درآنجا توقف مي كنند و به دعا و نيايش مي پردازند و پس از برگزاري نماز ظهر و عصر به مكه مکرمه باز مـي گـردنـد و وجـه تسميه آنـرا چنين گفتـه انـدكـه جبرائيل عليه السلام هنگامي كه مناسك رابه ابراهيم مي آموخت، چون به عرفه رسيد به او گفت «عرفت» و او پاسخ داد آري، لذا به اين نام خوانده شد. و نيز گفته اند سبب آن اين است كه مردم از اين جايگاه به گناه خود اعتراف مي كنند و بعضي آن را جهت تحمل صبر و رنجي مي دانند كه براي رسـيدن به آن بايد متحمل شد. چرا كه يكي از معاني «عرف» صبر و شكيبايي و تحمل است. (1) براي مشاهده اسلايد بعدي كليد Enter را فشار دهيد .  حضرت آدم (ع) در عرفات فَتَلَقي آدَمُ مِنْ رَبِّه كَلماتًُ فتابَ عَليهِ اِنَّه’ هو التَّوابُ الرّحيمْ آدم از پروردگارش كلماتي دريافت داشت و با آن بسوي خدا بازگشت و خداوند توبه او را پذيرفت، چه او توبه پذير مهربان است.طبق روايت امام صادق(ع)، آدم (ع) پس از خروج از جوار خداوند، و فرود به دنيا، چهل روز هر بامداد بر فرار كوه صفا با چشم گريان در حال سجود بود، جبرئيل بر آدم فرود آمد و پرسيد:چرا گريه مي كني اي آدم؟ چگونه مي توانم گريه نكنم در حاليكه خداوند مرا از جوارش بيرون رانده و در دنيا فرود آورده است. اي آدم به درگاه خدا توبه كن و بسوي او بازگرد.