پاورپوینت بیش تمرینی (pptx) 17 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 17 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
موضوع
بیش تمرینی
تعاریف بیش تمرینی
بیش تمرینی یا تمرین زدگی در ورزشکاران به مجموعه ای از نشانه های ناخوشایند به ویژه خستگی طولانی مدت ، اُفت عملکرد ورزشی یک ورزشـکار که غـالـبا" بـراثر افــراط در حجم و شدت تمرینات یا اجـرای برنامه های غلط تمرینی ایجادمی شـود،بیش تمرینی یا تمرین زدگی گفته می شود.
تعریفی دیگر اینکه مجموعه عوامل استرس زای تمرینی یا غیر تمرینی که در یک کوتاه مدت موجب کاهش ظرفیت عملکرد برای مدت چند هفته یا چند ماه می گردد . به عبارت دیگر یعنی از دست دادن هر آنچه که ورزشکار در اثر تمرین به سختی بدست آورده است . زمانی که هیپوتالاموس نتواند میزان فشار وارد بر بدن ورزشکار را کنترل کند در عملکرد سیستم عصبی – هورمونی اختلال ایجاد شده و سبب تغییر در رفتار می گردد.
تأثر بیش تمرینی بر میزان هورمون ها
مطالعات بسیاری نشان داده اند که بیش تمرینی بر سطح هورمون ها و همچنین عملکر آن ها در بدن تأثیر منفی می گذارد.از آنجا که هورمون ها نقش مهمی در فرایند عضله سازی دارند، اختلال در عملکرد هورمون ها می تواند آثار منفی بر روی پیشرفت و تقویت عضلات بدن و حتی روند رشد ورزشکار داشته باشند.خصوصا ورزشکارانی که در رشته های پاورلیفتیگ و پرورش اندام فعالیت دارند .در خصوص اختلال و سطح عملکرد هورمون ها در بدن می توان به مواردی همچون ، کاهش سطح تستوسترون، کاهش سطح تیروکسین ، افزایش سطوح کورتیزول اشاره کرد.
علل بروز بیش تمرینی در ورزشکاران
ازمیان علل مختلفی که تاکنون در مورد تمرین زدگی گزارش شده است می توان سه علت اصلی را برشمرد:۱-استراحت ناکافی بین جلسات ۲- نامناسب بودن حجم وشدت تمرینات۳- افزایش ناگهانی فشار تمرین.در کنار این موارد، علل ایجاد بیش تمرینی به دو بخش مربوط به تمرین و غیر مرتبط به تمرین، تقسیم می شود.
علل مربوط به تمرین
واقعیت این است که اگر مربیان ورزشی به هر دلیلی اصول مختلف تمرینات ورزشی را رعایت نکنند احتمال بروز تمرین زدگی در ورزشکاران افزایش می یابد.اصول مهمی همچون اصل اضافه بار تدریجی،اصل استراحت و بازگشت به حالت اولیه،تعدیل تمرینات بیش از شروع مسابقه ( تمرین کاهی ) و اصل مهم کند شدن سرعت پیشرفت ورزشی از مهمترین اصول اند که مربی با درک درست و اجرای آن ها می تواند موفقیت و سلامت ورزشکار را تضمین نماید.
اشاره ای به مواردی که توسط برخی مربیان در تمرینات به آن توجه نمی شود وعامل ایجاد بیش تمرینی در ورزشکاران است: دوره ریکاوری ناکافی در بین جلسات تمرین، درنتیجه ورزشکار خستگی جلسه قبل را با خود به جلسه بعد منتقل می کند. تمرین دراز مدت با شدت زیاد. افزایش ناگهانی در حجم یا شدت تمرین و یا هر دو. نداشتن دوره کاهش بار تمرین در قبل از مسابقه. نداشتن دوره بازسازی مناسب بعد از مسابقه.
علل غیر مرتبط با تمرین
هدف هر مربی و ورزشکار از اجرای تمرینات در واقع ایجاد سازگاری با فعالیت بیشتر ( حجم یا شدت تمرینات ) و افزایش تحمل دستگاه های ویژه بدن مانند( قلب،ریه ها،عضلات و استخوان ها ) با آن است.اما برای رسیدن به این هدف باید پس از هر نوبت تمرین فرصت و استراحت کافی به دستگاه های تحت فشار بدن داد تا بتوانند خود را با این فشارها مطابقت دهند و سازگاری یابند.به این دوره استراحت و سازگاری دوره بازگشت به حالت اولیه می گویند.اما تنظیم و تشخیص مناسب زمان استراحت بستگی به عوامل مختلفی دارد از جمله این موارد می شود به نکات زیر اشاره کرد:تغذیه بد و ناکافی ، خواب و استراحت ناکافی. اضطراب در رابطه با وقایع روزمره زندگی مانند امتحانات ، کار. فشارهای شغلی و مشکلات روحی ، تغییرات و بی نظمی های زندگی روزمره. شکست های مکرر در رسیدن به اهداف.
انواع بیش تمرینی در ورزش ها
پاسخ های فیزیولوژیک که همراه با ضعیف شدن اجرای فعالیت های ورزشی است اغلب ناشی از تغییراتی در سیستم عصبی یا هورمونی است که هر دو به وسیله سیستم های عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک کنترل می شوند. بیش تمرینی به ۲ دسته سمپاتیکی ( تحریکی ) و پاراسمپاتیکی ( مهاری ) تقسیم می شود که هر دسته علائم اختصاصی مربوط به خود را دارا می باشند.بیش تمرینی پاراسمپاتیکی ( مهاری ) بیشتر در رشته های استقامتی به ویژه در دوندگان استقامتی و ماراتون و سایر رشته های مشابه که مدت زمان تمرین در آنها خیلی بالاست دیده می شود.به نوع مهاری،تمرین زدگی پیشرفته یا خستگی مفرط هم گفته می شود
علائم و نشانه ها
اگر چه تعداد علائم ونشانه های گزارش شده تمرین زدگی شامل موارد زیادی است با این حال می توان علائم زیر را به عنوان مهمترین موارد آن در نظر گرفت.
علائم جسمانی
افزایش دردهای عضلانی ، افزایش ضربان قلب و فشارخون در حال استراحت، بازگشت دیرتر ضربان قلب به حالت اولیه بعد از ایستادن، کاهش توان هوازی ، بی حوصلگی حتی نسبت به تمرین، تولید مقادیر زیادتر لاکتیک درعضلات در حین اجرای فعالیت، افزایش استعداد ابتلا به بیماری های عفونی، دردهای مفاصل و عضلات که بین دو جلسه تمرین از بین نرود، تورم غدد لنفاوی، اختلالات گوارشی به ویژه اسهال، طولانی شدن زمان التیام زخم ها، حالت تهوع، دردهای گوارشی، کاهش اشتها، تعرق زیاد، قطع دوران قاعدگی در زنان.