پاورپوینت اصول اپیدمیولوژی جلسه دوم (pptx) 19 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 19 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
اصول اپیدمیولوژی جلسه دوم
مفاهیم رایج در اپیدمیولوژی
عفونت (Infection): ورود، تکامل یا تکثیر یک عامل عفونی در بدن انسان یا حیوان عفونت نامیده می شود. عفونت می تواند در سطح بدن باشد مثل حضور استافیلوکوک طلایی در مخاط بینی، همچنین عفونت می تواند بصورت عفونت ناپیدا و یا به شکل عفونت آشکار باشد.
عفونت بیمارستانی (Nosocomial infection): عفونتی که منشا آن یک مرکز پزشکی است، مانند عفونتی که بعد از مراجعه به بیمارستان و یا سایر مراکز خدمات درمانی در بیمار مشاهده شود، بدون آنکه فرد بیمار در زمان ورود مرکز درمانی به آن مبتلا و یا در دوره کمون آن قرار داشته باشد. شامل عفونت هایی که در بیمارستان کسب می گردد ولی علائم آن بعد از خروج از بیمارستان ظاهر می گردد نیز می شود.
مخزن عفونت (Reservoir of infection): هر شخص، حیوان، بندپا، گیاه، خاک یا ماده یا ترکیبی از اینها که عامل عفونت به شکلی عادی در آنها زندگی و تکثیر یابد بطوری که ادامه حیات آن عامل به آنها بستگی داشته باشد و به طریقی در آنها تکثیر یابد که بتواند به میزبان حساسی منتقل شود، مخزن عامل عفونی خواهد بود. مثلاً در مورد حصبه مخزن بیماری انسان است. در مورد هاری مخزن حیوان است و در کچلی مخزن شامل انسان، حیوان و خاک است.
منبع عفونت (Source of infection): عبارت است از شخص یا حیوان یا چیزی که عامل عفونت زا از آن مستقیماً و بدون واسطه به میزبان سرایت می کند. به طور مثال مخزن عفونت بیماری حصبه انسان است، حال چنانچه بیمار مبتلا به حصبه موجب آلوده شدن غذا یا آب شود و از این غذا یا آب مردم استفاده کنند و مبتلا به بیماری شوند گفته می شود منبع عفونت حصبه، غذای آلوده و آب آلوده است.
زنجیره عفونت (Gradient of infection): در ایجاد بیماریهای عفونی یک سلسله عوامل پیوسته به یکدیگر دخالت دارد که به صورت زنجیر به هم متصل و مربوط بوده و به زنجیره عفونت موسوم است لازم به ذکر است که هر قسمتی از زنجیره قطع شود و یا کامل نباشد بیماری به وقوع نمی پیوندد.
آلودگی (Infestation): آلودگی عبارت است از وجود یک عامل عفونی در روی سطح بدن، البسه یا درون آنها، روی وسایل خواب، اسباب بازیها، وسایل جراحی یا پانسمان و یا سایر اشیا یا موادی مثل آب و غذا.
عفونت فرصت طلب (Opportunistic infection): این عفونتها هنگامی بوجود می آیند که نقصی در دفاع میزبان در برابر عفونت وجود داشته باشد و از این رو ایجاد بیماری می نمایند. عوامل فرصت طلب عبارتند از: تب خال ساده، توکسوپلاسما، باسیل سل انسانی عفونتهای فرصت طلب در ایدز به فراوانی دیده می شوند.
ناقل (vector): به حشره و یا هر حامل زنده اطلاق می شود که عامل بیماریزای عفونی را از فرد و یا محیط آلوده به فرد حساس، محیط اطراف و یا غذای او انتقال دهد.
انگل(Parasite): زیستمندی حیوانی یا گیاهی که در سطح یا درون یک جاندار دیگر زندگی می کند و نیازهای غذایی خود را از طریق او تامین می کند. انگل اجباری برای ادامه زندگی خود به میزبان وابسته است ولی انگل اختیاری می تواند به صورت آزاد نیز زندگی کند.
بیماری عفونی (Infectious disease): تظاهرات بالینی ناشی از یک عفونت در انسان یا جانوران را بیماری عفونی می نامند.
بیماری پیش بالینی (Pre clinical): بیماری در شرایطی که هنوز علائم بالینی و دیگر نشانه های آن آشکار نشده است.
بیماری تحت بالینی (Sub clinical): بیماری در شرایطی که علائم بالینی نداشته باشد ولی بتوان وجودش را با آزمایشهای خاص نشان داد.
بیماریهای مشترک انسان و دام :(Zoonoses) عبارت است از یک عفونت یا بیماری عفونی که در شرایط طبیعی می تواند از جانوران مهره دار به انسان انتقال یابد. این بیماری ها ممکن است بصورت همه گیری یا بومی باشند مانند طاعون، هاری، سل گاوی، سیاه زخم، تب مالت، هیداتیدوز و …. در سالهای اخیر چند بیماری مشترک تازه پیدا شده اند.
ریشه کنی بیماری (Eradication of disease): قطع انتقال عفونت با پایان دادن به زندگی عامل بیماری زا از طریق مراقبت و محصور کردن بیماری را گویند. ریشه کنی یک فرآیند مطلق و یک پدیده ی همه یا هیچ است و این اصطلاح محدود به پایان یافتن عفونت در سراسر جهان است و به معنای آن است که دیگر آن بیماری در جهان روی نخواهد داد تنها بیماریی که تا کنون ریشه کن شده بیماری آبله می باشد. با توجه به دانش کنونی، بیماری هایی که احتمال ریشه کنی آنها می رود عبارتند از : سرخک، دیفتری، فلج کودکان.
همه گیری (Epidemic): عبارتست از بروز غیر معمول بیماری در یک جامعه یا منطقه یا رویداد غیر معمول، رفتارهای ویژه ی مرتبط با سلامتی (مانند سیگار کشیدن) ، که آشکارا بیش از ((رویداد پیش بینی شده)) باشد.
بومی (Endemic): واژه بومی موقعی گفته می شود که بیماری یا عامل بیماری زا بطور پایدار در یک منطقه جغرافیایی یا گروه جمعیتی وجود داشته باشد بدون آنکه از خارج به آنجا وارد شده باشد. این واژه را می توان برای فراوانی پیش بینی شده یا عادی بیماری در این گونه مناطق یا جمعیت ها هم اطلاق نمود. مثلاً سرماخوردگی یک بیماری بومی است زیرا همواره عده ای از مردم به آن دچارند. یک بیماری بومی در صورت مساعد شدن شرایط می تواند طغیان کرده و به حالت همه گیری در آید.
جهان گیر (Pandemic): یک همه گیری که در سطح بسیار وسیع رخ دهد و از مرز کشورها بگذرد نظیر آلودگی به HIV/AIDS که تمامی کشورها را درنوردیده است.
