پاورپوینت اختلالات بینایی (pptx) 23 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 23 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بسم الله الرحمن الرحیم
اختلالات بینایی
گلوکوم
اصطلاحی است که به منظور توصیف دستهای از بیماریهای چشم به کار برده میشود که با تخریب عصب بینایی همراه میباشد.
تخریب عصب بینایی در اثر افزایش فشار داخل چشم به علت احتقان مایع زلالیه در چشم است .
میزان این بیماری در افراد بالای ۴۰ سال زیادتر بوده و با افزایش سن بیشتر میشود.
عوامل خطرزا
سابقه گلوکوم در خانواده وسن بالا
قرنیه نازک
دیابت ملیتوس
بیماری قلبی- عروقی
سندرمهای میگرنی
نزدیکبینی
ضربههای چشمی
سابقهی استفاده طولانیمدت از کورتیکواستروئیدهای موضعی و سیستمیک
انواع گلوکوم
۱) گلوکوم با زاویه باز: معمولاً دوطرفه است اما شدت آن در یک چشم بیشتر است زاویه اتاق قدامی باز و طبیعی است.
گلوکوم اولیه با زاویه باز ( تخریب عصب بینایی، اختلال در میدان دید، درد چشم،سردرد،دیدن هاله نو،IOP > 21 mmHg)
گلوکوم با فشار طبیعی (IoP<21mmhg، تخریب عصب بینایی و اختلال در میدان بینایی )
ازدیاد فشار داخل چشم ( افزایش IOP، درد چشم یا سردرد)
…
2) گلوکوم با زاویه بسته: قطع جریان زلالیه به علت بسته شدن کامل یا نسبی زاویه ناشی از جلوآمدگی عنبیهی محیطی به سمت ترابکولار این انسداد سبب افزایش IOP میشود .
گلوکوم با زاویه بسته حاد ( نقصان سریع بینایی، درد، هیپرمیا، احتقان ملتحمه، تهوع، استفراغ، برادیکاردی،تعریق،کاهش دقت دید محیطی،تورم قرنیه، افزایش IOP، عدم تطابق واکنش به نور)
...
گلوکوم با زاویه بسته تحت حاد ( تاری موقت دید، دیدن هاله در اطراف لامپها و اشیای نورانی، درد چشمی یا سردرد گیجگاهی مردمکهای نیمه گشاد )
گلوکوم با زاویه بسته مزمن ( افزایش و پیشرفت فرورفتگی گلوکومی، نقصان قابل ملاحظه میدان بینایی، IOP طبیعی افزایش یافته، درد چشم، سردرد )
تشخیص
تاریخچهای از سوابق طبی و اختلالات چشمی
تونومتری
پریمتری
- افتالموسکوپی
درمان
- هدف پیشگیری از آسیب به عصب بینایی است.
- درمان کامل و قطعی در این بیماری وجود ندارد.
- این امر از طریق درمان طبی،جراحی،استفاده از لیزر و یا ترکیبی از این روشها قابل حصول است.
درمان دارویی
داروهای کلینرژیک (میوتیک): پیلوکارپین، کارباکول ← با انقباض عضلات مژگانی سبب افزایش جریان زلالیه میشود سبب میوز و باز شدن شبکه ترابکولار میشود.
آگونیستهای آدرنرژیک (اپینفرین) ← افزایش جریان زلالیه و کاهش تولید آن
بتابلوکرها ( تیمولول ): کاهش تولید مایع زلالیه
آگونیست های آلفاآدرنرژیک ( بریمونیدین و آپراکلونیدین ) ← کاهش تولید مایع زلالیه
مهارکنندههای کربنیک انهیدراز ( استازولامید، فتازولامید ) ← کاهش تولید مایع زلالیه