پاورپوینت نظارت استصوابى (pptx) 38 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 38 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
نظارت استصوابى
درایران وسایر
کشورهای جهان
مفهوم نظارت استصوابى
نظارت : نظر کردن و نگریستن، مراقبت و تحت نظر و دیده بانى داشتن کارى.
استصواب : درلغت به معناى تصویب، صوابدید و صلاحدید است.
نظارت استصوابى در جایى است که مجرى نباید کارى را بدون نظر و اجازه و تصویب و صلاحدید ناظر انجام دهد و اگر کارى را بدون صلاحدید و تصویب ناظر انجام دهد، صحیح و نافذ نیست.
مقصود از نظارت استصوابى که در مقابل نظارت اطلاعى یا استطلاعى است، این است که ناظر علاوه بر کسب اطلاع، صوابدید هم مى نماید; یعنى مى تواند حکم و دستور هم صادر نماید و حکم او نیز مطاع و نافذ است
مثلاً حضرت امام خمینى(ره) چنین مى فرمایند:
واقف مى تواند بر کار متولى وقف، ناظر تعیین کند. اگر معلوم شد که مقصود واقف از نظارت این است که ناظر براى حصول اطمینان صرفاً بر کار متولى اطلاع پیدا کند، متولى در تصرفات خود مستقل است و به اذن ناظر در صحّت و نفوذ تصرفاتش نیاز نیست و صرفاً اطلاع او لازم است; و اگر روشن شود که اعمال نظر و تصویب ناظر مقصود واقف است متولى نمى تواند بدون اذن و تصویب ناظر تصرفى انجام دهد; و اگر معلوم نشد که مراد واقف از جعل ناظر چیست،
نظارت در حقوق عمومى و اساسى نیز مى تواند مورد استفاده قرار گیرد.
بنابراین، اصطلاح نظارت با همان معناى منظور در حقوق خصوصى و منابع فقهى در حقوق عمومى و اساسى مورد استفاده قرار گرفته است و یک اصطلاح ابداعى نیست و با آن که لفظ استصواب در آن به کار نرفته ، از موارد استعمال این گونه نظارت ها این معنا انتزاع مى شود.
چرا باید نظارت شوراى نگهبان استصوابى باشد؟
در مورد اهميت شوراي نگهبان :
بنابر اصل 93 قانون اساسي، مجلس شوراي اسلامي ومصوبات آن بدون وجود شوراي نگهبان اعتبار قانوني ندارد(مگر در مورد تصويب اعتبار نامه نمايندگان و انتخاب شش نفر حقوق دان شوراي نگهبان).
اين شورا علاوه بر وظيفه مذكور، دو وظيفه خطير ديگر نيز دارد:
1- تفسير قانون اساسي
2 -نظارت بر تمامي انتخابات (به جز انتخابات شوراها)
پاسخهاى رهبر معظم انقلاب اسلامى به پرسشهاى دانشجويان در دانشگاه صنعتى شريف 1378/9/1
چون نظارت استصوابى يك قانون است و نبايستى كسى از عمل به قانون گله‌اى داشته باشد. اين نظارت شوراى نگهبان، طبق قانون و متكى به قانون اساسى است. پايه‌ها و ريشه‌هايش در قانون اساسى است و در قانون عادى هم همان تأييد شده است و وجود دارد.
نظارت استصوابى چيز خوبى است؛ چيز بدى نيست. آنهايى كه انتقاد مى‌كنند و ايراد مى‌گيرند، ادعايشان اين است كه شوراى نگهبان رد و قبولش بر اساس گرايشهاى سياسى است. البته اين واقعيت ندارد. خود آقايان شوراى نگهبان هم هميشه انكار كرده‌اند؛ بنده هم تا آن‌جا كه از نزديك شاهد كار آنها بوده‌ام، چنين احساسى نكرده‌ام. حالا ممكن است كسى يك وقت يك جايى را درست نفهمد و غلط بفهمد كه آن بحث ديگرى است؛ اما مبنا، مبناى قانونى است.
ادله ى استصوابى بودن نظارت شوراى نگهبان
1نظارت استصوابى یک مسئله ى عقلایى است و در همه ى کشورها و نظام هاى دنیا امرى پذیرفته شده است. به نحوی که براى تصدى مسئولیت هاى مهم، شرایط ویژه ای در نظر گرفته مى شود، تا مسئولیت هابه درستى به افراد واجدشرایط واگذارشود.
در اصل 99 قانون اساسى جمهورى اسلامى ایران آمده است:
شوراى نگهبان نظارت بر انتخابات مجلس خبرگان رهبرى، ریاست جمهورى، مجلس شوراى اسلامى و مراجعه به آراى عمومى و همه پرسى را بر عهده دارد.
ادله ى استصوابى بودن نظارت شوراى نگهبان
اصل 99 قانون اساسی بیان کننده ى حق مسؤولیت است; یعنى مسؤولیت نظارت بر عهده ى شوراى نگهبان است; بنابراین، این نظارت باید ضمانت اجرایى نیز داشته باشد; پس این نظارت باید استصوابى باشد
2. حقوق دانان مى گویند: از آن جایى که در این اصل، نظارت به صورت عام بیان شده نشان دهنده ى مطلق بودن یعنى استصوابى بودن آن است و نظارت حقیقى نیز همین است که ناظر حق اظهارنظر و نفى و اثبات و تأیید و تکذیب داشته و نظارت او شامل تمام مراحل عمل عامل باشد.
3. آنچه استصوابى بودن نظارت در اصل 99 را تأیید مى کند این است که در اصل مزبور مرجعى که شوراى نگهبان گزارش خود را به آن جا تقدیم کند مشخص نشده است. در این نظارت خودِ ناظر مرجع نهایى و تصمیم گیرنده است و رأى و نظر او رأى و نظر نهایى محسوب مى شود و در واقع نظر او فصل الخطاب و قطعى است.
4. مطابق اصل 98 قانون اساسى تفسیر قانون اساسى به عهده ى شوراى نگهبان است و این شورا در همین چارچوب طى نامه ى شماره ى 1234 به تاریخ اول خرداد 1370 در جواب هیأت مرکزى نظارت بر انتخابات در خصوص تفسیر اصل 99 قانون اساسى چنین گفته است:
نظارت مذکور در اصل 99 استصوابى است و شامل تمام مراحل اجرایى انتخابات، از جمله تأیید و رد صلاحیت کاندیداها مى شود.
5. اگر نظارتِ در اصل 99، استطلاعى بود، آیا آن قدر با اهمیت بود که قانون گذار آن را در قالب یک اصل قرار دهد و آیا کافى نبود که از طریق قانون عادى تصریح شود.
