ادبیات نظری تحقیق آثار اجتماعی عدالت سیاسی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 48 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏آ‏ثار‏ اجتماعي‏ عدالت سياسى
‏1-3. ‏عدالت سياسي‏ از منظر امام علي عليه‌السلام
‏از نظر امام علي عليه‏‌‏السلام آن‏‌‏چه سياست را در مسير درست هدايت مي‏‌‏كند عدل است و فراتر از عدل ملاكي براي تدبير اجتماع و سياست وجود ندارد. (شريعت، ‏1387ش:‏239)
‏حضرت عليه‌السلام ‏در اين زمينه مي فرمايد: «‏خیر السیاسات العدل‏:‏ برترین سیاست ها، عدالت است.» (‏تميمي آمدي، ‏1410ق‏:‏354)
‏در نگاه امام علي عليه‌السلام هيچ رياست و بزرگي مانند به كار بردن عدالت در مسائل سياسي حكومت نمي‌باشد و مي‌فرمايد: «‏لا رياسة كالعدل فى السّياسة‏: در سياست، رياستي مانند عدل نيست.» (تميمي آمدي، ‏1410ق‏: 792)
‏از آن‌جايي كه در برقراري عدالت سياسي مهم‌ترين نقش را رهبر جامعه ايفا مي‌كند، و در طرف ديگر مردم هستند كه بايد ابتدا وي را به رسميت بشناسند و سپس در سازماندهي امور جامعه با وي همكاري كنند، امام علي عليه‌السلام در رابطه با ويژگي اين شخص مي‌فرمايد: «‏أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّ أَحَقَّ اَلنَّاسِ بِهَذَا اَلْأَمْرِ أَقْوَاهُمْ عَلَيْهِ وَ أَعْلَمُهُمْ بِأَمْرِ اَللَّهِ فِيهِ‏: ‏اى مردم سزاوارترين مردم براى اين امر (خلافت) كسى است كه نسبت به آن از همگى نيرومندتر و به دستورهاى خداوند در اين باره، از همه كس داناتر باشد‏.» (نهج‌البلاغه، خطبه173، ص248)
‏با توجه به كلام امام عليه‌السلام، كسي كه رهبري جامعه را به دست مي‌گيرد مي‌بايست‏ در سياست و اداره امور مملكت از همگان نيرومندتر، و در شناخت شرايط و موقعيّت‏‌‏ها و چگونگى تدبير امور شهرها و اداره جنگ‏‌‏ها از همه كس داناتر، ودوم اين‏‌‏كه ‏او‏ بايد بيش از ديگران دستورهاى خداوند را در امور ‏رهبري‏ به كار بندد. ‏و اين امور مستلزم اين است كه اين شخص از ‏همه افراد مردم زاهدتر و پارساتر و عادل‏‌‏تر باشد‏، به اين وسيله زمامدار مي‌تواند عدالت سياسي را در حكومت خويش به عرصه ظهور برساند.
‏در حقيقت ‏عدالت سياسي به حوزه‏‌‏ي قدرت و سياست و مشاركت مردم مربوط مي‏‌‏شود اين‏‌‏كه حاكمان مشروعيت خود را چگونه به دست آورند و در نزد مردم مشروعيت دارند يا خير‏،‏ مي تواند با عدالت سياسي مرتبط باشد. از دي‏د‏گاه مردم اگر حاكم سياسي شايستگي احراز اين مقام را داشته باشد حكومت عادلانه است در
‏غير اين صورت اگر با زور و اجبار قدرت را تصاحب كرده‏‌‏باشد آن حكومت ظالم است و فرمانبرداري از آن جايز نيست. در مقام اجرا نيز حكومتي عادل است كه با رفع محدوديت‏‌‏ها امكان مشاركت برابر و آزاد را براي مردم در زمينه‏‌‏هاي سياسي فراهم كند و قدرت و مناصب سياسي را بر حسب استعداد و شايستگي افراد تقسيم كند. (جمال زاده، ‏1387ش:‏12)
‏اجراي عدالت در حوزه سياست، اثرات مثبتي را در جامعه از خود برجاي مي گذارد، و متقابلاً، به كارگيري ظلم و بى‏عدالتى در عرصه سياست، عواقب ناگوارى در پى دارد. شناخت آثار مثبت اين نوع ازعدالت، گام ديگرى است در راه آشنايى هرچه بيش‏تر با جايگاه عدالت در جامعه ‏و ‏آگاهى بيش‏تر حاكمان و دولت‏‌‏مردان از آثار و پيامدهاى عملكرد عادلانه خويش در عرصه سياسى‏ و‏ اجتماعى.
‏2-3. آثار اجتماعي عدالت سياسي
‏1-2-3. ايجاد ‏امنيت سياسي
‏بى‏شك مهم‏ترين ثمره اجراى عدالت‏ سياسي‏، امنيت سياسى است. البته امنيت فرهنگى، اقتصادى، روانى و اجتماعى نيز در فضاى امنيت سياسى پديد خواهد آمد.
‏امنيت سياسى به معناى وجود دستگاه سياسى است كه مردم در آن آزادند كه مواضع سياسى و عقايد سياسى خود را در چهار‏‌‏چوب قوانين موجود بدون ترس و وحشت بيان كنند؛ اگرچه مخالف دولت باشد. بنابراين، امنيت سياسى در حكومت‏هاى خودكامه و مستبد ايجاد نخواهد شد.
‏علاوه بر اين‏،‏ اگر در جامعه‏‌‏اي تساوي در برابر قوانين وجود داشته باشد، تبعيض و دوگانگي وجود نداشته باشد و همه‏‌‏ قشرهاي جامعه به حقوق خود برسند، به دنبال آن محيط امني به وجود مي‏‌‏آيد كه در آن استعدادها به شكوفايي مي‏‌‏رسد و جامعه در مسير سازندگي قرار مي‏‌‏گيرد.
‏از آن‏‌‏جا كه عدالت سياسي مربوط به سياستمداران و حكام‏ مي‌‏باشد، با اجراي آن توسط دولت فضايي ايجاد مي‏‌‏شود كه در آن افراد جامعه نسبت به رسيدن به حقوق خود اطمينان خاطر پيدا مي‏‌‏كنند و امنيت و آرامش مطلوب براي مردم جامعه حاصل مي‏‌‏گردد. منظور از امنيت اعم از امنيت سياسي، شغلي، مسكن و غيره است.
‏به طور كلي مي توان ذكر كرد كه مراد از امنيت سياسي، اطمينان مردم جامعه از رعايت حقوقشان از سوي دولت نيز مي‏‌‏باشد. در حقيقت زماني كه دولت در راستاي منافع مردم جامعه اقدام نمايد و شرايط لازم از قبيل مسكن، شغل و ساير حقوق اجتماعي و سياسي را براي رفاه و آسايش آنان تأمين نمايد، مردم آن جامعه در امنيت و آرامش قرار مي‏‌‏گيرند.
‏امام على عليه‏السلام در خطبه131‏ نهج‌البلاغه‏، يكى از انگيزه‏‌‏هاي پذيرش حكومت را برقرارى امنيت براي ستمديدگان و مظلومان معرفى مى‏فرمايد: «‏اَللَّهُمَّ إِنَّكَ تَعْلَمُ أَنَّهُ لَمْ يَكُنِ اَلَّذِي كَانَ مِنَّا مُنَافَسَةً فِي سُلْطَانٍ وَ لاَ اِلْتِمَاسَ شَيْ‏ءٍ مِنْ فُضُولِ اَلْحُطَامِ وَ لَكِنْ لِنَرِدَ اَلْمَعَالِمَ مِنْ دِينِكَ وَ نُظْهِرَ اَلْإِصْلاَحَ فِي بِلاَدِكَ فَيَأْمَنَ اَلْمَظْلُومُونَ‏:‏ پروردگارا تو مي‏‌‏دانى آن‏‌‏چه ما انجام داديم نه براى اين بود كه ملك ‏و سلطنتى ب‏ه ‏دست آوريم، و نه براى اين‏‌‏كه از متاع پست دنيا چيزى تهيه كنيم، بلكه به خاطراين بود كه نشانه‏هاى از بين رفته دينت را باز گردانيم، و صلح و مسالمت را در شهرهايتآشكا‏ر ‏سازيم، تا بندگان ستمديده‏ات در ايمنى قرار گيرند.»
‏در اين عبارت حضرت عليه‌السلام ‏خداوند را گواه مى‏گيرد كه ‏هدف‏ او ‏از‏ پذيرش خلافت براى تحصيل سلطنت و قدرت و به دست آوردن ‏مقام هاي‏ دنيوى نبوده، بلكه‏ هدف ايشان برقراري عدل و قسط در حكومت مي‌باشد تا به اين وسيله بتواند نه تنها براي افراد ستمديده بلكه براي ساير مردم محيط ايمني را ايجاد نمايد.
‏مرحوم محمدجواد مغنيه در ذيل اين عبارت حضرت علاوه بر امنيت سياسى، از جمله آزادى و نترسيدن از سركشان و متجاوزان، به امنيت جانى و مالى نيز اشاره مى‏كند. ‏(مغنيه، ‏1973م‏:‏ج2، 270)
‏امام علي عليه‏‌‏السلام در حديث ديگري درباره‏‌‏ي اثر امنيتي عدالت مي‏‌‏فرمايد: «‏لَنْ تحصن الدّول بمثل استعمال العدل فيها؛‏هيچ ‏چيزي ‏دولت‌ها را مانند به كارگيري عدالت صيانت نمي‌كند.‏» (تميمي آمدي، 1410ق‏:‏555)
‏و در جاي ديگر مي‏‌‏فرمايد: «من عمل بالعدل حصّن الله ملكه‏:‏ هركس به عدالت عمل كند خداوندسرزمين او را حفظ مي‏‌‏كند» (تميمي آمدي، 1410ق‏:‏633)، و «‏العدل جُنّة الدول‏:‏ عدل چنان سپرمحکمی براي دولت‏‌‏هاست.» (تميمي آمدي، 1410ق‏:‏102)
‏مدلول فرمايش‏‌‏هاي بالا كه بارها با استفاده از الفاظي چون «جُنّه» و «حصن» در مورد عدالت تكرار شده آن است كه عدالت بنياد امنيت را شكل داده و مي تواند توليد كننده‏‌‏ي نيرويي بازدارنده در مقابل تهديدات ساير بازيگران باشد. (افتخاري،‏ ‏1388‏ش:‏65)